Fragment uit mijn boek:

Rond een uur of elf begint de nefroloog met de plasmawissel.Tijdens het verwisselen van de slangen moeten de nefroloog en Joeri een mondkapje voor zodat er geen bacteriën rondvliegen. Dit keer vraagt de nefroloog of Joeri ook een muts op wil doen, voor de zekerheid. Dat vindt Joeri prima en terwijl de nefroloog druk met de machine in de weer is, vraagt Joeri stiekem aan mij of ik de neus wil pakken die hij van de CliniClowns heeft gekregen. Hij doet de rode neus op zijn neus. Het is een prachtig gezicht. Het kapje op zijn hoofd is groen, het mondkapje is geel en het rode van de neus maakt het geheel heel kleurig. Als de nefroloog Joeri ziet, begint hij heel hard te lachen. Joeri’s ogen stralen; hij heeft ook veel plezier. De nefroloog wil samen met hem op de foto, hij vindt het een goeie grap. Ik moet ook erg lachen. Ik ben trots op Joeri dat hij de boel, ondanks zijn ellendige situatie, lekker op stelten kan zetten. Gelukkig kunnen we af en toe ook veel lol hebben!