En dan staat onze wereld stil

En dan staat onze wereld stil
En is er alleen nog maar wit
Wit beddengoed, witte schorten, witte gordijnen en witte muren
Piepjes, pillen, prikken, draden, en vieze drankjes
En verdriet
Onmacht
En onzekerheid, veel onzekerheid
Wat zal de toekomst ons brengen?
De wereld om ons heen gaat door, maar wij staan even stil…

Marion                     november 2010

Eens worden je dromen waar

Van mijn ex-collega José kreeg ik een kaart met dit mooie gedicht erop:

Laat de zon je tranen drogen
geef je zorgen aan de wind.
Blijf geloven, blijf vertrouwen
dat je het geluk weer vindt.

Blijf maar hopen,
blijf maar zoeken,
ook al is het nog zo zwaar.
Blijf maar vechten voor de toekomst

Eens worden al je dromen waar.

november 2010 

(o)pa Bob  30-01-1935    -    30-11-2010 

Het gedicht dat op de rouwkaart van mijn schoonvader stond, "samengesteld en geschreven" door mijn schoonzus Jacqueline:

Het doet zo’n pijn, de machteloosheid, het verdriet.
Het bevatten, en geloven, kunnen wij nog steeds niet.
Het waarom, en waarom jij, doet er nu niet meer toe.
We moeten nu al zonder jou, maar weten nog niet hoe.
Deze ongelijke strijd kon je echt niet aan.
Voor ons ben je veel te snel heengegaan.
Genoten hebben wij van jouw humor, van jouw grappen groot en klein.
Waarom moet dat nu toch over zijn.
Als echtgenoot, vader en opa hebben we je gekend.
Voor ons was je een wereldvent.
Rust maar zacht, lieve Bob, je hebt je best gedaan.
Weet dat je nooit uit onze gedachten zult gaan.

In het ziekenhuis maakten we om ons heen heel heftige dingen mee.Joeri vocht voor zijn nieren, maar heel veel kinderen vechten voor hun leven. Daarom dit gedicht:

Hoop

Hoop doet leven
Dus je houdt je vast aan die hoop
Maar soms is het valse hoop
Wanneer je leven van de één op de andere dag verandert
Dan hoop je op een wonder
Dat kost een hoop energie en soms ben je de wanhoop nabij
Maar je moet blijven hopen
Want hoop doet leven…

Een hoopvolle moeder

Marion          januari 2011

Het onderstaande gedicht vond ik op een website van nierpatienten. Het is niet van mijzelf, maar ik vind het wel heel mooi:

Waar maakt een mens zich druk om
Voor een ieder valt een keer de bom
Leef om te leven
Probeer elkaar te vergeven
Leef bij de dag
En maak je niet sappel om wat er morgen moet en mag
Geniet van de leuke dingen
En de fijne mensen die je omringen
Ontdoe je van het venijn
En laat de dingen zijn zoals ze zijn
Maak je niet druk om allerlei onbenulligheden
Ban die linea recta naar het verleden
Neem je leven in eigen hand
Voor je het weet sta je aan de andere kant